Kaolinit

Pospolity minerał, krzemian glinu o wzorze chemicznym:

 Al₄[Si₄O₁₀](OH)₈

Powstaje w wyniku wietrzenia skaleni (glinokrzemianów metali). 

Składnik skał m.in. kaolinu i gliny.

Biała, miękka masa pochłaniająca wodę. Nie jest ogniotrwały.

STRUKTURA KAOLINITU

Między atomami tlenu i krzemu występują wiązania mieszane jonowo-kowalencyjne. Modelem przestrzennym tego anionu [SiO₄]^4-   jest czworościan utworzony z atomów tlenu z krzemem w centrum. Tworzą one warstwę tetraedryczną. Z kolei warstwa oktaedryczna, zwana metalo-tleno-wodorotlenową, zbudowana jest z ośmiościanów połączonych krawędziami, w centrum których obecny jest jon glinu Al³⁺ skoordynowany przez aniony OH^- i O^2-, przy czym aniony tlenu są wspólne dla warstwy tetraedrycznej i oktaedrycznej. Między warstwami występuje wiązanie wodorowe.

ZASTOSOWANIE:

• podstawowy surowiec przemysłu ceramiki szlachetnej (porcelana, porcelit, fajans)
• do produkcji materiałów izolacyjnych i ogniotrwałych,
• używany do produkcji gumy, papieru, farb, kosmetyków,
• znajduje zastosowanie w medycynie.
• w przemyśle farmaceutycznym używa się go jako adsorbentu i masy wypełniającej, ma jednocześnie właściwości wiązania kwasów, buforowania odczynu i stabilizowania emulsji.

Glina, której głównym składnikiem jest kaolinit, służy do wyrobów ceramicznych, o których przygotowane są oddzielne informacje :3